Zgniłobrody i luneta przeznaczenia
Pierwszy tom dowcipnej serii! To wszystko przez moje nazwisko! Gdybym nazywała się Gabrysia Grzeczniutka, to ludzie inaczej by mnie traktowali. Ale Gabrysi Bzik mogą się czepiać do woli. Dlatego ciągle ląduję na dywaniku u dyrektora. Któregoś razu wylądowałam tam z Nilsonem Makówką, kolegą z klasy. On zna na pamięć chyba wszystkie kodeksy świata i nie waha się ich użyć! Muszę powiedzieć,
że te jego prawnicze zainteresowania czasem się przydają - trudno gościa przegadać, nawet dyrektor ma z tym kłopot!No więc trochę się z Nilsonem zakumplowaliśmy. Ale nie myślcie, że ze sobą chodzimy! Ja doskonale potrafię chodzić sama, nie jest mi do tego potrzebny żaden chłopak. Za to wspólne przygotowanie projektu do szkoły oraz próba ucywilizowania pirata z Karaibów? To zupełnie inna historia.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Rafał Witek ; rys. Magda Wosik. |
| Seria: | Bzik & Makówka przedstawiają / Rafał Witek : [1] |
| Hasła: | Powieść dziecięca polska - 21 w. |
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo "Nasza Księgarnia", 2014. |
| Opis fizyczny: | 158, [2] s. : il. ; 20 cm. |
| Uwagi: | Stanowi 1 cz. cyklu. |
| Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
| Dodaj recenzje, komentarz | |
| Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Bzik & Makówka można czytać w dowolnym porządku:
| Zgniłobrody i luneta przeznaczeniaPierwszy tom dowcipnej serii! To wszystko przez moje nazwisko! Gdybym nazywała się Gabrysia Grzeczniutka, to ludzie inaczej by mnie traktowali. Ale Gabrysi Bzik mogą się czepiać do woli. Dlatego ciągle ląduję na dywaniku u dyrektora. Któregoś razu wylądowałam tam z Nilsonem Makówką, kolegą z klasy. On zna na pamięć chyba wszystkie [...] |
| Ucieczka z tajemniczego ogroduTo wszystko przez moje nazwisko! Gdybym nazywała się Gabrysia Grzeczniutka, to ludzie inaczej by mnie traktowali. Ale Gabrysi Bzik mogą się czepiać do woli. Dlatego ciągle ląduję na dywaniku u dyrektora. Któregoś razu wylądowałam tam z Nilsonem Makówką, kolegą z klasy. Od tego czasu trochę się kumplujemy, ale nie myślcie, że że [...] |